De OVSE-wat?

(14-10-2008 @ gay.nl) 
Het najaar is altijd een erg drukke periode in mensenrechtenland. Om een mij onbekende reden vinden veel belangrijke bijeenkomsten plaats in oktober en november. Dat betekent vliegtuig in en uit deze tijd. Een periode waarin er veel goed werk verzet kan worden en daarmee veel inspiratie oplevert!

Begin oktober was ik op de Equality Summit in Parijs. Frankrijk is momenteel voorzitter van de Europese Unie en organiseerde in dat kader een bijeenkomst waarin werd gesproken over anti-discriminatiebeleid en de EU. 

De bijeenkomst ging vooral over een voorstel dat de Europese Commissie heeft gedaan om met nieuwe anti-discriminatie regelgeving te komen; een voorstel waar wij bij het COC uiteraard erg blij mee zijn. Er moet echter nog veel werk worden verzet voordat dit voorstel werkelijkheid wordt. 

Veel landen hebben geen zin in de implementatie van allerlei nieuwe regeltjes.… Ook Nederland staat nog niet voorin de rij te juichen. 

Het kabinet wil nu eerst gaan uitzoeken wat de implementatie kost in verband met de nodige aanpassingen die gedaan moeten worden om allerlei zaken zoals het openbaar vervoer toegankelijk te maken voor gehandicapten. Begrijpelijk, maar wat meer enthousiasme voor het hele voorstel zou wel op zijn plaats zijn…

Vorige week was ik op bezoek bij een mensenrechtenconferentie van de OVSE. De wat? Juist, de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa. Waarschijnlijk een van de minst bekende internationale samenwerkingsorganisaties. Waarschijnlijk ken je de OVSE wel van het waarnemen van verkiezingen in verschillende landen. 

De doelstelling van de OVSE is het bevorderen van samenwerking op militair, economisch en humanitair gebied.  De OVSE heeft ook een mandaat om zich in te zetten voor het monitoren van hate crimes, oftewel: geweld gericht op iemands specifieke persoonskenmerken. 

Wij vinden dat de OVSE zich uiteraard ook in moet zetten tegen homofobe hate crimes, geweld gericht op homo's of mensen die geacht worden er homoseksueel uit te zien. 

Een aantal partnerstaten bij de OVSE houdt homofobie echter van de agenda: in dit geval met name de Verenigde Staten, geïnspireerd door het Vaticaan als observerend partnerland.

Om homofobie toch op de agenda te zetten, namen wij dit jaar het initiatief om in de marge van de plenaire zitting een bijeenkomst te organiseren waarin we experts uitnodigden het woord te voeren over homofobe hatecrimes. Dit deden we samen met andere gerespecteerde mensenrechtenorganisaties: Human Rights Watch (waarvoor Boris Dittrich het woord voerde), Human Rights First en ILGA-Europe (een Europese koepelorganisatie van HLBT organisaties, waar COC Nederland lid van is). 

Naast hen nodigden wij voorts een 'frontliner' uit om het woord te voeren. Vertegenwoordiger van de Turkse homobewegingen spraken onder meer over hun ervaring met geweld tegen transgender prostituees (veel transgenders in Turkije belanden noodgedwongen in de prostitutie om hun levensonderhoud te kunnen blijven bekostigen).

Het zogenaamde side event verliep erg succesvol. De Nederlandse Ambassadeur van de OVSE bezocht het evenement, alsmede een hoge vertegenwoordiger van Griekenland, het land dat het voorzitterschap van de OVSE volgend jaar overneemt. Tijdens het evenement vonden interessante discussies plaats, bijvoorbeeld over het botsen van verschillende mensenrechten: de botsing tussen vrijheid van meningsuiting, vrijheid van Religie en bestaande verboden op hate speech. 

Tijdens de plenaire bijeenkomst sprak ik namens COC Nederland een verklaring uit waarin we partnerstaten oproepen om zich expliciet in te gaan zetten tegen homofobe hatecrimes. Hier vind je meer informatie.

Door onze aanwezigheid heeft homofobie zeer duidelijk op de agenda gestaan. 

Een aantal landen dat in het verleden negatief stond ten op zichte van homorechten liet zijn gezicht zien tijdens het side-event, of ondersteunde het EU-statement dat werd voorgelezen en waarin duidelijk werd gesteld dat alle discriminatiegronden op gelijke wijze en met gelijke kracht bestreden moeten worden. Zo vergroten we stapje bij stapje het draagvlak om actief te werken aan het bestrijden van homofobie.

Inmiddels ben ik even in Amsterdam. We maken ons op voor een tweetal bijeenkomsten die we dit jaar nog (mede-)organiseren bij de Verenigde Naties. Ook ben ik druk met het opvolgen van de studiereis aan Straatsburg die we vorige maand uitvoerden. Over het verloop hiervan zal ik jullie op de hoogte houden, maar nu weten jullie tenminste waarom het najaar zo druk is, in mensenrechtenland.